YPG'linin annesi: Başım dik, onur duyuyorum

KOBANÊ -Kobanê direnişi ağır bedeller ve büyük kahramanlık örnekleri gösterilerek yürütülüyor. Üç çocukları cephede olan Besam ve Xeyfa çifti, çocuklarının mücadelesi nedeniyle başlarının dik olduğunu ve onların mücadelesinden onur duyduklarını belirterek, "Burada kalmamızı sağlayan birinci etken topraklarımız; ikincisi de çocuklarımız oldu. Bu topraklarda doğduk ve bu toprakların üzerinde de çocuklarımız oldu. Buradaki bütün çocuklar da bizim çocuğumuz. Barbar bir düşman ile karşı karşıyayız. Üzerimize ne düşüyorsa yapmaya çalışıyoruz" dedi. 

İki ayı geride bırakan ve üçüncü ayında devam eden Kobanê direnişi, büyük bedeller ödenerek yürütülüyor. DAIŞ saldırıları nedeniyle onbinlerce insan topraklarını, evlerini terk etmek zorunda kalırken, direniş içerisinde yer alanlar ise, kahramanlıklar yaratarak DAIŞ çetelerine karşı mücadele ediyor.

Bu direniş içerisinde cephelerde bir aileden çok sayıda kişi yer alıyor. Bazen baba oğula silahını devrederken, bazen ise anne kızına silahını devrediyor. Ya da baba bir cephede, anne diğer bir cephede, çocuklar başka cephelerde mücadele DAIŞ çetelerine karşı savaşıyor. Direniş içerisinde yer alan bu ailelerden biri de Besam ve Xeyfa çifti ve çocukları. Besam ve Xeyfa çiftinin 8 çocuğu var. Çocuklardan yaşları büyük olan üçü YPG saflarında mücadele ediyor. Besam ve Xeyfa çiftinin iki çocuğu Kobanê'deki cephelerde mücadele ederken, bir çocukları ise Cizîre bölgesinde mücadele ediyor.

Anne ve baba ile birlikte diğer beş çocuk ise, Kobanê'de cephe gerisinde hem yaşamlarını idame ettirmeye çalışıyor hem de savaşın yükünü paylaşıyor.

'Buradaki bütün çocuklar bizim çocuğumuz'

Üç çocuğunun direniş cephesinde bulunduğunu belirten baba Besam Mislim, "Büyük kızım Cizîrê'de YPJ'de yer alıyor. Bir kızım ile bir oğlum da buradaki cepheler yerlerini alıyor. Biri batı cephesinde biri de kentteki mevzilerdeki cephelerde yerini alıyor. YPG'deki oğlumun adı Öcalan, YPJ'deki kızımın adı da Rûbahar" dedi. 

Kobanê'ye saldırılar yoğunlaşınca Kobanê'den çıkabilme koşullarının olduğunu ama çıkmadıklarını belirten Mislim, bunun nedenine ilişkin şunları dile getirdi: "Burada kalmamızı sağlayan birinci etken toprak iken; ikincisi de çocuklarımız oldu. Yani bu topraklarda doğduk ve bu toprakların üzerinde de çocuklarımız oldu. Ama buradaki bütün çocuklar da bizim çocuğumuz. Bizim ağrımız topraklarımızdır. Bütün Kürtlerin ağrısı budur. Bu ağrı bizi hiç bırakmadı. Yani birincisi topraklarımızı bırakamadık, ikincisi de çocuklarımızı bırakamadık. Neticede insanın ciğeri onlar."

'Üzerimize ne düşüyorsa yapmaya çalışıyoruz'

"Burada üzerimize ne düşüyorsa yapmaya çalışıyoruz" diyen Mislim, "Mesela bana mevziye gidiyoruz deseler oraya da giderim. Eğer mevziye gidemezsem silahımı alır bir sokağı savunurum. Bunun dışında da elimizden ne geliyorsa yaparız" dedi. Havaların soğuduğunu ama bir şekilde yaşayacaklarını dile getiren Mislim, şu çağrıda bulundu: "Barbar bir düşman ile karşı karşıyayız. Şengal'de olanları unutamayız. Gençlerin Kobanê'ye dönmesini istiyorum. Kobanê'yi birlikte savunalım. Kobanê kırılmayacak. Eskisi gibi olacak herşey, herkes de dönecektir. Kobanê'nin her bir taşında şehitlerimizin kanı var."

Anne: Başım dik, onur duyuyorum

Çocuklarının direnişinden onur duyduğunu ve başının dik olduğunu belirten anne Xeyfa Mıhemed Miho ise, DAIŞ çetecileri Fırat nehrine geçmeyinceye kadar konuşmayacağını ifade etti.

İBRAHİM ASLAN / ERSİN ÇAKSU

(fk/aç)